วันที่ 12 กรกฎาคม 2552
วันนี้เป็นวันสุดท้ายของการออกทริปครั้งมันน่าเสียดายยิ่งนักที่ทริปนี้จบลง เพราะยังมีความรู้สึกอยากรู้อะไรที่เกี่ยวกับงานสถาปัตยกรรมของไทยมากกว่านี้ วันนี้เราได้ออกเดินทางจากสุโขทัยมายังจังหวัดพิษณูโลกเลยไม่ได้แวะที่ไหนสักแห่งวัดแรกที่เรามาดูคือวัดพระรัตนมหาธาตุวรมหาวิหารซึ่งเป็นวัดในสมัยสุโขทัยที่สมบูรณ์ที่สุดที่หลงเหลืออยู่เป็นวัดที่มีความยิ่งใหญ่แต่ผู้คนพลุกพล่านมากไม่ค่อยมีความสงบเท่าที่ควร อีกวัดคือวัดราชบูรณะมีวิหารแบบสุโขทัยแท้ๆมีแผ่นกระดานรับกลอน และมีหลังคาปีกนกยื่นออกไป ข้างนอกวิหารมี การทำกิจกรรมเพื่อให้เกิดศิริมงคลกับตัวเราเอง 8 อย่าง ซึ่งตัวผมนั้นได้ทำไปแค่อย่างเดียวคือปีนลอดต้นโพธิ์ 9 รอบ
หลังจากเสร็จจากวัดนี้พวกเราก็กินข้าว จับจ่ายซื้อของฝากไปฝากครอบครัว คนที่รู้จักต่างๆมากมาย แล้วจึงออกเดินทางกลับมายังที่ลาดกระบังเป็นอันเสร็จสิ้น ทริปอาจารย์จิ๋วครั้งนี้อย่างปลอดภัย ถ้าวันใดวันหนึ่งผมมีโอกาสผมจะไปอีกไปเพื่อหาความรู้หาตัวตนของวัฒนธรรมของเรา ไม่ให้ลืมรากเหง้าของเรา และนำความรู้นั้นไปประยุกต์ใช้ให้เหมาะสมตามกาลเวลาโดยสมควรไม่ปล่อยทิ้งคุณค่าทางประวัติศาสตร์ของเราให้หายไปตามเวลา
จึงอยากขอบคุณอาจารย์ทุกท่านที่ได้มอบโอกาสอันดีนี้ในการกลับไปหาอดีตเพื่อไปสู่อนาคตที่ดีให้กับตัวของผม ขอขอบคุณครับ