วันที่ 10 กรกฎาคม 2552
เริ่มต้นที่จังหวัดสุโขทัยวันแรกไปสนามบินประจำจังหวัดคือสนามบินสุโขทัย สนามบินสุโขทัยนี้ได้ออกแบบโดยใช้แนวความคิดสมัยใหม่ผนวกกับศิลปะสมัยสุโขทัย ทั้งการเจาะช่อง ลักษณะรูปทรงหลังคา การลดชั้นของหลังคา นอกจากนี้ยังมีการสร้างเจดีย์ทรงพุ่มข้าวบิณฑ์ ไว้ด้านนอกของอาคาร บริเวณรอบสนามบินนั้นมีองค์ประกอบอื่นอีกมากมาย ทั้งส่วนเพาะชำต้นไม้ ร้านอาหาร พิพิธภัณฑ์ โรงแรม
พวกเราได้เข้าไปยังส่วนของโรงแรมซึ่งโรงแรมก็ได้มีการใช้ศิลปะแบบสุโขทัยมาใช้ในการออกแบบ ในส่วนต้อนมีการวางเรือนหมู่มีการล้อม court เพื่อให้เป็นพื้นที่กิจกรรม ส่วนตัวโรงแรมมีการใช้วัสดุที่ใช้ในสมัยสุโขทัย เช่น อิฐ มาทำยังส่วนที่รูปด้านของอาคาร หรือนำมาก่อเป็นเสาประดับตกแต่งทางเดิน มีการเปิดช่องหน้าต่าง ตามแบบศิลปะสุโขทัย
หลังจากนั้นก็ได้เดินทางมายังศูนย์อนุกรักษ์และศึกษาเตาสังคโลก รั้วโดยรอบของที่นี้ทำด้วยศิลาแลง ภายในแบ่งเป็นสองส่วนคือส่วนที่อยู่ด้านหน้าเป็นส่วนต้อนรับซึ่งมีข้อมูลเกี่ยวกับเครื่องสังคโลก และอีกส่วนที่อยู่ถัดไปคือส่วนเตาสังคโลกซึ่ง space ในการจัดพื้นที่ชมเตาสังคโลกในส่วนมี space ที่ลื่นไหลและน่าสนใจมีการเปลี่ยนระดับในการชมส่วนต่างๆของเตาสังคโลกจึงเกิด space การเรียนรู้ที่น่าสนใจ
ในช่วงบ่ายๆพวกเราไปก็มาถึงยังวัดเจดีย์เก้ายอดซึ่งตั้งอยู่บนฐานสูงซึ่งมีการใช่เส้นตั้งเส้นนอนที่สวยงามมีจังหวะด้านหลังวัดเจดีย์เก้ายอดเป็นวัดเจดีย์เอนซึ่งเจดีย์ของวัดนี้ตั้งอยู่บนฐานที่มีความสูงมากมีระดับชั้นแต่ละชั้นต่างกันมากทำให้มีการแบ่งเส้นระนาบออกเป็นชัดเจน ซึ่งวัดเจดีย์เอนมีเจดีย์ทรงพระระฆังหรือทรงลังกาเป็นพระประธานของวัด วิหารก่อสร้างด้วยศิลาแลง ตั้งอยู่ทางด้านหน้าขององค์เจดีย์ประธานอยู่ในลักษณะทรุดเอนลงมาด้านหลัง ดังนั้นชาวบ้านจึงเรียกว่าวัดเจดีย์เอน ที่สุดท้ายของวันนี้คืออุทยานประวัติศาสตร์ศรีสัสชนาลัย ในอุทยานแห่งนี้เป็นแหล่งเรียนรู้ประวัติศาสตร์สุโขทัยอย่างแท้จริงเพราะมีสิ่งก่อสร้าง งานสถาปัตยกรรมของสุโขทัยให้ศึกษาอย่างมากไม่ว่าจะเป็นลายแกะสลักบนผนังที่มีความวิจิตรสวยงามถึงแม้จะไม่สมบูรณ์ เจดีย์ต่างๆ มีวัดที่มีรูปแบบต่างๆของสุโขทัยอยู่มากมาย สิ่งที่หลงเหลือเหล่านี้ทำให้เราสามารถสันนิษฐานสิ่งต่างๆที่อยู่ในอดีตได้ ทำให้เราสามารถได้รู้วิถีชีวิตความเป็นไปในสมัยก่อน หรือแม้กระทั้งความสามารถของคนในสมัยก่อน ทำให้เราเห็นรากเหง้าของตัวเองเห็นความเก่งกาจของบรรพบุรุษของเราว่าสามารถสร้างของยังนี้ขึ้นมาได้ไงมันเป็นความภูมิใจของเราเอง
เริ่มต้นที่จังหวัดสุโขทัยวันแรกไปสนามบินประจำจังหวัดคือสนามบินสุโขทัย สนามบินสุโขทัยนี้ได้ออกแบบโดยใช้แนวความคิดสมัยใหม่ผนวกกับศิลปะสมัยสุโขทัย ทั้งการเจาะช่อง ลักษณะรูปทรงหลังคา การลดชั้นของหลังคา นอกจากนี้ยังมีการสร้างเจดีย์ทรงพุ่มข้าวบิณฑ์ ไว้ด้านนอกของอาคาร บริเวณรอบสนามบินนั้นมีองค์ประกอบอื่นอีกมากมาย ทั้งส่วนเพาะชำต้นไม้ ร้านอาหาร พิพิธภัณฑ์ โรงแรมพวกเราได้เข้าไปยังส่วนของโรงแรมซึ่งโรงแรมก็ได้มีการใช้ศิลปะแบบสุโขทัยมาใช้ในการออกแบบ ในส่วนต้อนมีการวางเรือนหมู่มีการล้อม court เพื่อให้เป็นพื้นที่กิจกรรม ส่วนตัวโรงแรมมีการใช้วัสดุที่ใช้ในสมัยสุโขทัย เช่น อิฐ มาทำยังส่วนที่รูปด้านของอาคาร หรือนำมาก่อเป็นเสาประดับตกแต่งทางเดิน มีการเปิดช่องหน้าต่าง ตามแบบศิลปะสุโขทัย
หลังจากนั้นก็ได้เดินทางมายังศูนย์อนุกรักษ์และศึกษาเตาสังคโลก รั้วโดยรอบของที่นี้ทำด้วยศิลาแลง ภายในแบ่งเป็นสองส่วนคือส่วนที่อยู่ด้านหน้าเป็นส่วนต้อนรับซึ่งมีข้อมูลเกี่ยวกับเครื่องสังคโลก และอีกส่วนที่อยู่ถัดไปคือส่วนเตาสังคโลกซึ่ง space ในการจัดพื้นที่ชมเตาสังคโลกในส่วนมี space ที่ลื่นไหลและน่าสนใจมีการเปลี่ยนระดับในการชมส่วนต่างๆของเตาสังคโลกจึงเกิด space การเรียนรู้ที่น่าสนใจ
ในช่วงบ่ายๆพวกเราไปก็มาถึงยังวัดเจดีย์เก้ายอดซึ่งตั้งอยู่บนฐานสูงซึ่งมีการใช่เส้นตั้งเส้นนอนที่สวยงามมีจังหวะด้านหลังวัดเจดีย์เก้ายอดเป็นวัดเจดีย์เอนซึ่งเจดีย์ของวัดนี้ตั้งอยู่บนฐานที่มีความสูงมากมีระดับชั้นแต่ละชั้นต่างกันมากทำให้มีการแบ่งเส้นระนาบออกเป็นชัดเจน ซึ่งวัดเจดีย์เอนมีเจดีย์ทรงพระระฆังหรือทรงลังกาเป็นพระประธานของวัด วิหารก่อสร้างด้วยศิลาแลง ตั้งอยู่ทางด้านหน้าขององค์เจดีย์ประธานอยู่ในลักษณะทรุดเอนลงมาด้านหลัง ดังนั้นชาวบ้านจึงเรียกว่าวัดเจดีย์เอน ที่สุดท้ายของวันนี้คืออุทยานประวัติศาสตร์ศรีสัสชนาลัย ในอุทยานแห่งนี้เป็นแหล่งเรียนรู้ประวัติศาสตร์สุโขทัยอย่างแท้จริงเพราะมีสิ่งก่อสร้าง งานสถาปัตยกรรมของสุโขทัยให้ศึกษาอย่างมากไม่ว่าจะเป็นลายแกะสลักบนผนังที่มีความวิจิตรสวยงามถึงแม้จะไม่สมบูรณ์ เจดีย์ต่างๆ มีวัดที่มีรูปแบบต่างๆของสุโขทัยอยู่มากมาย สิ่งที่หลงเหลือเหล่านี้ทำให้เราสามารถสันนิษฐานสิ่งต่างๆที่อยู่ในอดีตได้ ทำให้เราสามารถได้รู้วิถีชีวิตความเป็นไปในสมัยก่อน หรือแม้กระทั้งความสามารถของคนในสมัยก่อน ทำให้เราเห็นรากเหง้าของตัวเองเห็นความเก่งกาจของบรรพบุรุษของเราว่าสามารถสร้างของยังนี้ขึ้นมาได้ไงมันเป็นความภูมิใจของเราเอง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น